Uit de Bussumse Historie
Fietsend door Bussum beland je soms ongemerkt op de Aaltje Noordewierlaan, een lange rechte straat in Bussum-Zuid, die aan het einde toch nog een bocht maakt. Gaandeweg vraag je je af: 'Wie was toch die Aaltje Noordewier?'
Aaltje Noordewier blijkt niet te worden genoemd in de bundel 'Onvergetelijke Bussumers'. Daarentegen vermeldt het boekwerk: 'In Bussum hebben de straten namen …', over haar het volgende: Aaltje (Alida Nassau) Noordewier-Reddingius. Deurne 1-9-1868 – Hilversum 6-9-1949. Nederlands sopraan, zij was lange tijd Nederlands meest gevierde oratoriumzangeres.
Aaltje was een telg uit het geslacht Reddingius. Haar vader Wibrandus Reddingius was hervormd predikant in het overwegend katholieke Brabantse Deurne. De familie Reddingius staat vermeld in het Blauwe Boekje van het 'Nederland's Patriciaat', een lijst van vooraanstaande niet-adellijke families. Van 1886 tot 1890 volgde Aaltje een piano-opleiding aan het Amsterdamsch Conservatorium, maar al spoedig stapte ze over naar de opleiding zang. Vanaf 1893 nam haar carrière als oratoriumzangeres, zowel in binnen- als buitenland, een grote vlucht. In haar tijd was de belangrijkste Bach-vertolkster en vaste gast bij de jaarlijkse uitvoeringen van de Matthäus Passion in het Amsterdamse Concertgebouw onder leiding van Willem Mengelberg.
In 1893 trouwde ze met classicus en kunstschilder Michiel Noordewier, die zich na een aanvankelijk leraarschap voornamelijk toelegde op de schilderkunst. In 1898 vestigden zij zich in Hilversum, waar hun villa aan de Beethovenlaan de naam 'Klein Deurne' kreeg. Het echtpaar Noordewier-Reddingius kreeg twee zonen: Hendrik Jan (1894-1968), die naar de Verenigde Staten emigreerde en de jonggestorven Michiel (1903-1930), die fluitist was in het Concertgebouworkest. In de jaren dertig trok Aaltje zich terug uit het concertleven. Daarna leidde zij als gerenommeerd zangpedagoge nog vele zangers en zangeressen op. Eén van haar laatste leerlingen was Aafje Heynis. Aaltje Noordewier-Reddingius overleed in 1949, een jaar later overleed haar echtgenoot. Beiden zijn begraven op de Nieuwe Algemene Begraafplaats aan de Bosdrift in Hilversum. Tijdens haar leven werd ze geëerd met vele onderscheidingen, haar naam is ook bijgeschreven in het Gulden Boek van de gemeente Hilversum.
Hoewel geen Onvergetelijke Bussumer, is ze door de naar haar vernoemde laan toch onvergetelijk geworden: in Bussum.
Tekst: Ben Koning
