Een 100% doolhof bij UWV
Helaas heb ik in mijn directe omgeving sinds kort te maken met werkeloosheid. Na 15 jaar arbeid eruit geknikkerd. En nu aan handen en voeten gebonden via het UWV.
De persoon die dit moet ondergaan is mij erg dierbaar. Een jongeman van 32 jaar. Vijftien jaar lang gewerkt in een timmerfabriek. Hij kende na verloop van tijd alle ins en outs. Was bekend met de materie in al haar details. Maar een dreigend faillissement zorgde ervoor dat hij werd gewipt. Het klassieke scenario: huis gekocht, schattig kindje erbij en nu niets dan zorgen. Ook hij ontkwam er niet aan om zich te laten inschrijven bij het UWV. Met alle verplichtingen van dien. Maar vooral met de welhaast letterlijke onmenselijkheid van deze instelling. Onmenselijk omdat bij telefonisch contact er slechts een juffrouw opneemt om te melden dat alles nu via de computer moet. Arme mensen die dat niet kunnen. Helemaal schandalig is de wijze waarop het UWV ook voor bemiddeling zorgt. De betrokken persoon heeft dan ook verschillende 100% matches ontvangen voor baantjes die op geen enkele manier bij zijn arbeidsverleden passen. Hoge posten waarbij onder andere een semiwetenschappelijke opleiding noodzakelijk is. Twee partijen worden aldus bedonderd: de zoekende en de vragende. Match in mijn optiek 0%. En je bent verplicht te reageren, want anders ... Geen wonder dat de overheid niet langer met de UWV wenst te onderhandelen. Deze starre, vastgelopen instelling zorgt er op die manier voor dat het leed dat werkeloosheid heet nog eens extra versterkt wordt.