Waar een wilg is is een weg
En nu maar hopen dat er geen loeistrenge winter komt. Kan funest zijn voor pas uitgelopen takken. Zoals die van de wilg, die zo genadeloos werd omver gehaald, maar nu een toonbeeld is van vechtlust.
Weten we het nog? Een paar maanden geleden was de beeldbepalende wilg aan de Naardermeer (vroeger Meerstraat) pal aan de Karnemelksloot plotseling, binnen luttele uurtjes weg. Foetsie. Een gapend gat in de lucht achterlatend. En menig natuurgenieter, wandelaar en fietser met verbijstering achterlatend. Afijn, het hele verhaal moge bekend zijn. Zogenaamd doodziek was de wilg en een gevaar voor de weggebruikers. Onzin, natuurlijk, want de boom was zo gezond als het maar kan. En bovendien is de wilg als geen ander gewas een enorme overlever. Zo ook onze geschonden boom. Tijdens de kap stond, de hemel zij dank, de eigenaar van het aanpalende volkstuintje pal om te voorkomen dat de wilg helemaal tot aan de grond zou worden weggehaald.
Gelukkig maar dat er een kleine 2 meter stam bleef staan. Want onze wilg heeft laten zien dat hij allesbehalve ziek is, maar over grote overlevingsdrift beschikt. Er prijkt nu een heuse kruin-in-wording rond de top van de stomp en alles wijst erop dat de wilg weer boom gaat worden. Alleen een strenge winter kan roet in het eten gooien. De piepjonge loten zouden een langdurige zware vorst mogelijk, door bevriezing, niet kunnen overleven. Toch ziet het ernaar uit dat er weer tientallen jaren kijkgenot in het vooruitzicht staan.