Oneetbaar nestje
Het is weer zover. Sinds een paar dagen is de lente bijna weer compleet, met de aankomst van mijn favoriete gierzwaluwen boven Bussum. U voelt al waar ik heen wil, nietwaar? Inderdaad, juist rond deze periode worden er her en der weer daken opgelapt, vernieuwd en menigmaal gesloopt. Het verhaal is bekend, maar niemand die zich er iets van aantrekt.
Na een slopende luchtreis vanuit Zuidelijk Afrika komen de vogels precies terug op de laatste plek waar ze gebroed hebben. Exact dezelfde dakpan. In de container aan de overkant van mijn garage trof ik zowaar een compleet gierzwaluwennestje aan. Leerzaam moment. Onze gierzwaluwen zijn nauwe verwanten van de Salangaan, een zwaluw die zijn nestje maakt van speeksel, dat verhardt en half doorzichtig wordt. Een vermogen waard daar in Azië, waar er vogelnestjessoep van gemaakt wordt. Voor onze gierzwaluw geen handel, want die maakt zijn nestkommetje van pluisjes, veertjes, kleine takjes etc. die hij allemaal uit de lucht plukt. Oneetbaar, maar wel comfortabel. En dat oude nestje blijft meestal achter tot pa en moe gierzwaluw weer terugkeren onder hun dakpan. Helaas voor de Boslaan, want de laatste drie die er zaten zullen geen huis meer aantreffen! En dat geldt natuurlijk voor al die andere locaties waar het dak een beurt heeft gehad.