Wilco en Sander op top van de wereld
Twee van de drie Nederlanders die deze maand op de Everest stonden komen uit Gooise Meren. Een fantastische prestatie, maar ook een hele zware.
NAARDEN Het is ze gelukt: zowel Wilco Dekker uit Naarden als Sander Daems uit Bussum heeft de top van de Mount Everest bereikt. Beiden haalde het hoogste punt van de wereld donderdag.
Het bereiken van de top was zwaar, zo liet Wilco weten. De weersomstandigheden waren niet gunstig en het was erg druk met andere klimmers. Maar toch lukte het. "Het is magistraal", laat Wilco weten.
Jaqueline, de vrouw van Sander, moest 36 uur in spanning op nieuws wachten. Ze heeft inmiddels ook contact gehad. "Ik heb hem op de ochtend na de beklimming 5 minuten kunnen spreken. Hij was kapot. Het was heel spannend, zwaar en gevaarlijk. Wilco en Sander klommen samen vanaf de noordkant, de Tibet-kant. Dat is de moeilijke kant en daar zie je minder mensen. In het nieuws hoor je nu veel over de zuidkant en de drukte daar en het feit dat er al tien mensen zijn omgekomen. De noord- en zuidkant komen samen op de top en Sander zei dat het daar echt dringen was. Het was veel te druk en dat maakte het ook zo gevaarlijk." Ze vertelt verder dat de mannen om 21.00 uur vertrokken voor de top-poging en daar om 4.00 uur ook echt waren. "Dat was nog voor de grootste drukte. Maar het was min 50 graden en heel zwaar. Daarna moesten ze weer naar hun kamp terug: een loodrechte afdaling van 2.000 meter door de sneeuw. Gelukkig heeft Sander alleen wat bloedblaren, maar hij is erg moe. Zo moe dat hij bijna niet meer kon lopen. Ze konden daarna op 6800 meter hoogte verblijven en wat bijslapen. Ik ben heel blij dat Sander veilig is; hij was erg aangedaan. Wij als familie zijn erg trots op hem."
Wilco, die met zijn tocht geld ophaalt voor Artsen zonder Grenzen, meldde zich afgelopen zondag met een update op Facebook. Hij schrijft het volgende: "Ik word net wakker in m'n tent terug op Basecamp (5200 m). Gisteren de laatste 24 kilometer teruggelopen van ABC (Advanced Base Camp) naar het veilige startpunt van de expeditie. Veilig omdat m'n lichaam hier weer kan herstellen van de extreme inspanning."
"Ik heb dagen niet gedronken en gegeten. Het tekort aan zuurstof heeft m'n lichaam in een andere modus gezet waardoor ik m'n eigen vetten en spieren ben gaan verbranden om toch de nodige energie te krijgen. Ik ben denk ik 10 kilo lichter en voel me een wrak. Maar wel een blij wrak. Met het herstel komt het wel weer goed en de ervaring om dit allemaal mee te maken neemt niemand me meer af! Dit is zo uniek. Door omstandigheden was er dit jaar een heel kleine 'summitwindow' via de noordkant. Dat betekent dat iedereen op dezelfde dag de top wilde bereiken, waardoor het drukker was dan normaal. Dit brengt allerlei logistieke problemen met zich mee die voor grote gevaren kunnen zorgen. Levensgevaarlijke zelfs. Ik heb nog weinig meegekregen van alle media-aandacht in Nederland. Dat gaat vast veranderen als m'n telefoon weer 4G-bereik heeft."
Wilco en Sander zijn twee van de drie Nederlanders die de top dit seizoen hebben bereikt. Ze trekken veel met elkaar op, slapen in dezelfde tent. Op 7 juni zullen ze weer terug in Nederland zijn.
Wilco na de beklimming: 'Ik voel mij een wrak, maar wel een blij wrak'