Voorzitter René Meijer van de Stichting Poolse Weeskinderen Naarden.
Voorzitter René Meijer van de Stichting Poolse Weeskinderen Naarden. Foto: Bob Awick

'De stichting geeft de kinderen geluk en comfort, maar ook een toekomst'

Stichting Poolse Weeskinderen Naarden bestaat 25 jaar en viert dat in oktober samen met de weeskinderen en het bestuur van de kindertehuizen in Pulawy en Garbów in Polen.

NAARDEN In november 1990 werden 42 kinderen van de twee weeshuizen in Polen uitgenodigd door Stichting Burgerzin Naarden voor een week vakantie in Naarden. "Dat was een enorm succes", vertelt voorzitter René Meijer. "Door deze vakantie werd de band met de tehuizen versterkt en is de Stichting Poolse Weeskinderen Naarden (SPWN) ontstaan."

"In de jaren negentig hadden 130 kinderen tussen de drie en achttien jaar bijna niets in de weeshuizen. De meeste kinderen waren geen wees, maar de ouders werden uit het ouderlijk gezag ontzet, ook hebben ze ernstige vechtscheidingen meegemaakt, zelfmoord van een ouder of dat een vader of moeder in de gevangenis terecht is gekomen. Dat is geen fijne achtergrond en deze kinderen komen dan vaak in een kindertehuis terecht waar de omstandigheden echt erbarmelijk waren. Ze hadden weinig eten, geen meubilair, zakten door hun bedden heen en er was bijvoorbeeld weinig kleding, geen tandenborstels of shampoo. De stichting heeft er toen voor gezorgd dat de kinderen in deze behoeften werden voorzien."

Ook zorgde de stichting dat de kinderen elk jaar een persoonlijk verjaardagscadeau met kaartje ontvingen. "Dat doen we nog steeds en we zorgen ook dat de kinderen elk jaar twee weken naar een vakantiekamp gaan aan zee of in de bossen. Er is geld voor een dagje weg maar een jaar bestaat uit 365 dagen en dat vinden wij als stichting te weinig voor een vakantiegevoel. Dit doen we nu al 25 jaar en daar blijven we ook mee doorgaan." Daarnaast heeft SPWN ervoor gezorgd dat de kinderen in de twee tehuizen zwemlessen krijgen en remedial teaching, er zijn speeltoestellen geplaatst in de tuin en een recreatieruimte is ingericht met sporttoestellen. "Wat ons als stichting veel doet, zijn de persoonlijke berichten die we ontvangen. Zo kregen we een brief waarin stond dat wij mensen zijn die echt om de kinderen geven en daar krijg je een warm gevoel van, maar aan de andere kant ook weer heel droevig."

Tegenwoordig betaalt de Poolse overheid voor de meest essentiële behoeften en is de stichting het geld op een andere manier gaan besteden zoals aanvullende opleidingen voor de kinderen en computers om huiswerk te maken. "In de twee kindertehuizen zitten nu 75 kinderen De kinderen gaan naar de lagere en middelbare school en na de middelbare school moeten de kinderen zelf een vervolgopleiding regelen, maar gelukkig staat nu in de huidige Poolse wetgeving dat jongvolwassenen die een aanvullende studie volgen tot hun 25e jaar in het tehuis mogen blijven wonen. Als je achttien jaar wordt, moet je in beginsel het tehuis verlaten en op eigen benen gaan staan, maar door deze regeling blijven meer jongvolwassenen in de tehuizen wonen en investeren wij in cursussen, Engelse lessen en rijlessen. De rijlessen kunnen belangrijk zijn omdat de weeshuizen in het arme gedeelte van Polen liggen met slecht openbaar vervoer. Dan kunnen ze moeilijk gaan solliciteren in de grote steden als ze geen rijbewijs hebben. De kinderen kunnen ook cursussen volgen zoals huidverzorging en computercursussen om toegang te krijgen tot een opleiding tot programmeur. Er is nu een meisje dat graag een andere opleiding wil gaan doen op het gebied van computers, maar daar is een basiskennis voor nodig en dat hebben we geregeld voor haar. Wij kunnen de kinderen geluk en comfort bieden, maar nu ook een toekomst."

Om alles goed te regelen heeft de stichting sinds anderhalf jaar nauw contact met orthopedagoge Magdalena. "Ze helpt ons en heeft toezicht en begeleidt de kinderen. Ook kijkt ze of de jongvolwassenen gemotiveerd zijn om bijvoorbeeld een studie te volgen. We hebben alle vertrouwen in haar en krijgen positieve reacties van de kinderen die heel blij met haar zijn. Ze zet zich voor 200 procent in voor de kinderen in de tehuizen."

René vertelt dat de stichting vroeger iedere twee jaar op bezoek ging naar de tehuizen, maar dat ze dat nu bijna elk jaar doen met een aantal bestuursleden of met het hele bestuur. "Als we daar zijn, wat we natuurlijk zelf betalen, is de ontvangst in de kindertehuizen altijd hartverwarmend, met in ons achterhoofd natuurlijk wel de gedachte dat het verdrietig is dat de kinderen niet thuis kunnen wonen. We gaan dan ook altijd, samen met Magdelena die goed Engels spreekt, in gesprek met de kinderen en het bestuur van de weeshuizen die we door de jaren heen goed hebben leren kennen. Uit de reacties van de kinderen, het bestuur en personeel weet je dat we goed bezig zijn met onze stichting. We merken door onder andere de gesprekken dat onze stichting enorm op prijs wordt gesteld en dat we de kinderen kunnen helpen en ze een toekomst kunnen aanbieden. Een van de kinderen, een meisje van vijftien jaar, drukte het eens als volgt uit: 'Jullie leren ons te zijn zoals we willen zijn', en een ander vertelde ons: 'Van mijn ouders heb ik al vijftien jaar geen blijk van interesse gehad, jullie geven echt om ons'. En dan zijn we even heel stil. Tot hun achttiende jaar, of langer als ze gaan studeren, wordt er goed voor ze gezorgd en we hopen dat ze veel positieve dingen geleerd hebben en hun eigen toekomst kunnen oppakken."

De kinderen gaan elk jaar twee weken naar een vakantiekamp

Het bestuur van SPWN gaat in oktober weer naar Polen om een feest te geven om het vijfde lustrum samen met de kinderen en medewerkers van beide tehuizen te vieren. "Pulawy en Garbów liggen niet zo ver van elkaar af en we hebben te horen gekregen dat het gewest, waar Pulawy onder valt, een ruimte heeft geregeld waar we het feest kunnen geven." Zo'n feest kost best veel geld en SPWN wil dat niet ten laste laten komen van de bijdragen voor opleidingen. "Om die reden hebben we een crowdfundingactie opgezet. Wij hopen dat veel mensen op de actie reageren en dat we een geweldig lustrumfeest met z'n allen kunnen vieren."
De actie staat op http://pif.one/barbecue. Via de crowdfundingpagina "BBQ voor kinderen en (oud)medewerkers' kan door middel van de 'Support'-knop doorgelinkt worden naar de pagina waarop staat hoe een bedrag te doneren is.