Postbode Wout heeft donderdag zijn aller, aller, allerlaatste werkdag in Naarden.
Postbode Wout heeft donderdag zijn aller, aller, allerlaatste werkdag in Naarden. Foto: Bob Awick

Postbode Wout gaat na dik 50 jaar werken bij de post met pensioen

Wouter van den Berg stopt als postbode. De Naarder is 52 jaar in dienst geweest bij PostNL. Bijna twintig jaar was hij hét gezicht van PostNL-pakketpost in Naarden.

NAARDEN En dan is het zomaar de laatste werkweek voor postbode Wout. Hij is trots op zijn werk, wat hij bereikt heeft en natuurlijk zijn bus. Die moet dan ook zeker op de foto als we hem treffen bij de Utrechtse Poort.

Wout maakt een vrolijke indruk. Hij doet zijn werk graag. Een beetje eigen baas voelt hij zich als hij zo door de nauwe straatjes rijdt. Veel mensen zwaaien, ze kennen hem. Hij woont ook sinds 1983 in de Vesting. Dat contact met de inwoners, het praatje, dat blijft wel. Ook als hij met pensioen gaat.
De grote deuren van de bus zwaaien open. "Hier zit het tijdschrift Linda. Dat is een grote klant van mij. Ik kom er ook graag, allemaal leuke meiden. Dat snap je wel", lacht hij. Vliegensvlug zoekt hij de zestien bestelde pakjes. Hij scant ze en rijdt ze op een steekwagentje naar binnen. Ook de buren in het pand krijgen een pakketje. 'Hé Wout, bijna je laatste dag hè?', klinkt het. Veel mensen weten het wel. Ze spreken Wout dan ook iedere dag als hij weer wat te bezorgen heeft. Hij voelt zich soms net het 'oude wijf van Naarden' omdat hij alles weet, hoort en ziet. We rijden langs de terrassen, er wordt gezwaaid. 'Wout, hou vol', wordt er geroepen. Het raampje van de bus gaat open. Maar het is ook doorrijden. "De mensen verwachten hun pakketjes op tijd. Ik moet mij aan een tijdslot houden. Vandaag heb ik maar 78 pakketten, dat zijn er soms wel 120. Ik snap ook niet hoe de zzp'ers wel tot 200 pakketjes per dag kunnen wegbrengen. Dat is gewoon niet te doen."
De bus gaat weer open bij Incentives aan de Cattenhagestraat. Paul opent de deur en hij begroet Wout hartelijk. Een grote stapel pakketten verdwijnt door de voordeur naar binnen. Overal heeft Wout zo zijn kennissen. Wat ze bestellen of wat er in de pakjes zit, maakt hem niet uit. "We hebben veel van Bol.com en daarvan weet je nooit wat erin zit. Maar hier staat Rituals op en hier Weber barbecue. Van de bruine pakjes uit Volendam weet ik wel wat het is: een pakje van Christine le Duc (erotische winkel, red.)."
Wout kijkt terug op een geslaagd dienstverband. Pas veertien jaar oud was hij toen hij begon als leerling-besteller in Bussum. Hij ging een jaar naar de postschool en liep mee met een besteller. "Ik droeg een net grijs PTT-uniform met gouden knopen. Er waren ook veel regels. Zo mocht je bijvoorbeeld absoluut niet roken in je wijk." Wout werkte in de Pijp in Amsterdam, in Hilversum, Kanaleneiland en sinds 2000 in Naarden. Dat gebeurde toen PTT Post werd gescheiden van de pakketpost. Toen kon hij, in het bezit van een groot rijbewijs, als chauffeur aan de slag. Wout kent bijna alle Vestingbewoners en weet waar de pakjes gebracht moeten worden als iemand niet thuis is. Hij had zelfs van een huis de sleutels zodat hij de post binnen kon leggen. Vanaf donderdag gaat Wout het rustig aan doen. Hij wil kanonnen bouwen en misschien vrijwilligerswerk doen in de Grote Kerk. Maar dat ziet hij nog wel.

Afbeelding