'Mijn 100ste verjaardag was echt overweldigend'
BUSSUM Burgemeester Han ter Heegde is maandag op bezoek geweest bij Rie Fokker-Raven om haar te feliciteren met haar 100ste verjaardag. "Die dag was echt overweldigend", aldus Rie. "Zo veel aandacht en gezelligheid samen met mijn familie. En dat de burgemeester speciaal voor mij langskwam, had ik echt niet verwacht."
Haar jongste dochter Marjan vertelt dat haar moeder echt heel blij was met al die aandacht. "Maar honderd jaar worden, is ook heel speciaal. Mijn moeder Riek, maar iedereen noemt haar Rie, is een eeuw geleden geboren in Blaricum. Over haar jeugd zegt ze zelf dat ze een verwend meisje was. Ze was een nakomertje en hoefde thuis niets te doen. Toen ze met mijn vader in Bussum ging wonen, kon ze niet eens koken en heeft haar schoonmoeder haar dat moeten leren." In de Tweede Wereldoorlog moest Rie een aantal jaren alleen voor haar twee dochters zorgen. "Mijn vader was militair en werd in 1947 uitgezonden naar Nederlands-Indië. Daar kreeg hij een kogel in zijn kaak en moest een jaar lang in Batavia blijven voor een reconstructie. Mijn moeder kreeg op een dag het vreselijke bericht dat mijn vader was gesneuveld. De volgende dag stond de pastoor voor de deur met de mededeling dat het een grote vergissing was en dat er per ongeluk twee namen waren omgewisseld. Een ander groot verdriet was dat een van haar dochters is overleden aan geelzucht. De oorlog was voor mijn moeder heel zwaar."
Nadat haar man was teruggekomen, werd Marjan geboren. "Mijn vader is altijd militair gebleven en is helaas vlak voor zijn 65ste jaar overleden. Mijn moeder was toen nog maar 62 jaar en heeft tijdens het klaverjassen Koos ontmoet. Ze heeft hem de avond voor kerst gebeld met de vraag of ze samen een kopje koffie konden drinken. Dat hebben ze gedaan en hebben dertig jaar samengeleefd. Ze hebben samen een fantastische tijd gehad. Ze hebben veel gereisd en hadden een vakantiehuisje op Texel, waar ze de hele zomer waren. Helaas is Koos op zijn 81ste jaar overleden en vanaf die tijd woont mijn moeder alleen en gelukkig nog steeds zelfstandig. Ze puzzelt veel, maakt kruiswoordraadsels en doorlopers en kijkt elke dag tv, maar haar geheugen laat haar soms in de steek, wat niet zo vreemd is als je honderd bent. We helpen haar allemaal, maar mijn nichtje Belinda doet het meest voor haar. Ze gaat elke week bij mijn moeder langs om samen boodschappen te doen. Mijn moeder zegt soms dat ze nog steeds het verwende meisje is van vroeger omdat wij zo goed voor haar zorgen. Dat doen we heel graag voor haar en met veel liefde."