Hoor en wederhoor
Met de duif-op-de-auto gaat het goed. Dankzij de deskundigheid van Vogelasiel Naarden gaat het jonkie eerdaags op de wieken.
Echter ... het verhaaltje over een kat met een duif op het dak van een auto heeft een naar bijsmaakje achtergelaten. Afgelopen week kreeg ik een tip van de baas van Puck-de-kat dat er een heus Gispen bureau bij hem voor het hek stond. Gedemonteerd en wel. Daar wist ik wel raad mee. Vlug opbergen en op internet zetten. Gispen is en blijft een gewilde designnaam, vooral zo'n meubel uit de retroperiode jaren 50 - 60. Druk was ik doende met het Overtoom steekkarretje dat ik een paar dagen tevoren cadeau had gekregen om het vijftal losse en zware onderdelen te verkassen. Hoor ik plotseling een luide, nogal ordinair klinkende stem die mij aanroept met: "Hé, de slechtste journalist van Bussum!" Had ik klompen gedragen dan was er zeker één gebroken. Ik ging er amper op in, maar toen bleek dat de dame in kwestie, categorie mooie topvoetballersvrouw, zich had geërgerd aan het feit dat het broertje van Puck helemaal geen Jake heet, doch slechts Jack. En aan de constatering mijnerzijds dat dit een "kreng" zou zijn. Net als nu hier, in mijn laatste stukje óók tussen aanhalingstekens, dus nogal verzachtend. Helemaal mooi werd het toen ik opmerkte dat ik het een en ander aan de weet was gekomen door een paar kinderen wat vraagjes te stellen. Mevrouw, toch wel onderlegd, was van mening dat ik "hoor en wederhoor" in acht had moeten nemen. Voor een stukkie over een kat en een duif! Echte topjournalistiek, hoor!