Oude familiekennis bijna in de container
Het was bijna weer eens zover: een prachtig apparaat nog net van de dump gered. En wat bleek? Er zat zowaar een familieherinnering aan vast.
Alweer weken geleden werd er vlak om de hoek een huis leeggemaakt en daar was ik uiteraard meteen bij. Op de eerste rij, zo te zeggen. Weet u nog die atlas met Bussumo? Nou, daar was het en diezelfde dag stelde ik ook een grote elektrische schrijfmachine, compleet in prachtige kunststoffen koffer, veilig. Waarom? Ik wist toch dat deze zo fraaie apparaten helemaal niets opbrengen? Welnu, het merk deed mij aan heel lang geleden denken. Het betreft hier een Smith-Corona EC 1150, een topproduct uit Amerika. Het bedrijf van niemand anders dan de heer Edward Kleinschmidt die de naam Smith-Corona groot maakte. En laat deze Edward nou een zeer goede kennis zijn geweest van Pa Buhr en stiefopa Willy. Had iets met het Rode Kruis te maken. Edward Kleinschmidt liep al tegen de negentig toen hij vanuit Amerika de tocht naar Europa ondernam. Hij had zijn Amerikaanse slee laten overkomen en stond toen voor onze neus, helemaal op-en-top Amerikaan. Met een zware, zwarte hoornen bril op de neus waar hij uiterst trots op leek te zijn. En terecht, want het was een van de eerste brillen met een ingebouwd gehoorapparaat. Het microfoontje was precies op de neusbrug gemonteerd en Edward Kleinschmidt moest altijd met zijn lachende gezicht naar de spreker toe staan, anders werkte het niet. Die bril vond ik prachtig, maar ik had geen idee van de beroemdheid van deze kleine, joviale man met een wereldnaam.