Afbeelding
Foto: Dennis van Hoek

IJsklimmen is de grote passie van Marianne van der Steen uit Muiden

Algemeen

MUIDEN Het ijsklimmen is het meest bekend van bergbeklimmers die over sneeuw en ijs bergen van 3.000 meter en hoger bedwingen. De 35-jarige Marianne van der Steen uit Muiden maakte ruim tien jaar geleden kennis met het ijsklimmen: “Ik studeerde en werkte op IJsland en kreeg een uitnodiging om een keer mee te gaan. Dat was zo’n unieke ervaring dat ik er direct door werd gegrepen."

Door de Icesavecrisis tien jaar terug, de IJslandse internetbank kon zijn verplichtingen niet nakomen, kwam Van der Steen in 2009 terug naar Nederland. Via de Nederlandse Klim en Bergsport Vereniging (NKBV) leerde zij haar huidige man Dennis van Hoek kennen, die al aan ijsklimmen deed. "In het Nederlands team was nog een plek open voor een wedstrijd in de Alpen. Ik ging mee.”

IJsklimmen
Het ijsklimmen zoals Van der Steen dat beoefent, kent twee varianten: het wedstrijdklimmen en het ijsklimmen in de vrije natuur. Voor de Muidense is het ijsklimmen van hobby tot levensstijl geworden. Het klimmen in de vrije natuur is haar passie. “Het is een uitdaging om de strijd met de elementen aan te gaan. Kou, wind, sneeuw en ijs moet je trotseren om je doel te bereiken. Meestal moet je met alle spullen - touwen, ijsbijlen, ijsspijkers, stijgijzers en andere noodzakelijke materialen - vaak uren lopen of skiën om naar de routes te komen. Je bent in een enorme witte wereld waar je niemand tegenkomt. Je lichaam moet ook wennen aan de barre winterse elementen. Soms denk je: waar ben ik aan begonnen. Maar het geeft een enorme kick als je het doel hebt bereikt. In de ongerepte natuur kom je ook wolven of beren tegen die gelukkig niet tegen het ijs omhoog kunnen.”

Twee personen
Het ijsklimmen in de natuur doe je voor de veiligheid altijd met z’n tweeën. Beide klimmers zijn met een touw aan elkaar verbonden. Als de één klimt en op de route haken in de ijswand slaat om het touw te bevestigen, staat de ander op een veilige plaats en zekert de klimmer in geval van een misstap. Vervolgens gaat de ander een stuk omhoog. Het wedstrijdklimmen bestaat uit twee disciplines: het speedklimmen en het klimmen tegen een wand waarop een lastige route is uitgezet die je binnen een gestelde tijd moet volbrengen.

Tekst gaat verder onder de foto.

Foto: Marianne in actie tijdens het ijsklimmen.

Routes
Bij het speedklimmen zijn twee korte routes uitgezet waarop de deelnemers zo snel mogelijk naar boven moeten. Daar de routes niet gelijk zijn, wordt er gewisseld. De twee tijden worden bij elkaar opgeteld. Het wandklimmen is een stuk ingewikkelder. De deelnemers krijgen tien minuten om de route vanaf de grond te bekijken. Daarna worden zij afgezonderd, zodat zij niet kunnen zien welke route de concurrentie neemt. Anders zou je voordeel hebben als je als een van de laatste deelnemers aan de beurt bent. 

Internationaal
Het wedstrijdklimmen is buiten Nederland een alom gerespecteerde sport. Er zijn wedstrijdseries in Europa en in Azië, Amerika en Rusland. Er zijn dit seizoen vijf World Cup-wedstrijden: Rusland, China, Zuid-Korea, Zwitserland en de VS. Het Europese circuit bestaat uit wedstrijden in Slowakije, Finland, Tsjechië en Zwitserland. Het Europees kampioenschap is van 21 tot 23 januari in Zwitserland.

Kosten
De kosten voor de tochten en de wedstrijden moeten Marianne en haar echtgenoot zelf ophoesten. Het budget voor één seizoen loopt tegen de 10.000 euro. Daarom reizen zij in een kleine VW camper naar de Europese wedstrijden om hoge hotelkosten te besparen: "Het ijsklimmen is in Nederland onbekend, waardoor het lastig is sponsors te vinden. Ik train vijf dagen in de week ruim twintig uur. Sport en werk zijn haast niet te combineren. Voor de inkomsten begeleid ik van mei tot en met oktober iedere zondag het abseilen vanaf de Euromast in Rotterdam. Daarnaast geef ik workshops, clinics en lezingen om nog wat geld te genereren."






Uit de krant